Wykresy i narzędzia - Platformy forex

Forex kwotowania: pośrednie i bezpośrednie

Sierpień 19, 2018Sierpień 19, 2018 przez forex2013

Kwotowania forex

Forex to największy pod względem obrotów rynek wymiany walut na świecie. Będąc uczestnikiem rynku forex, handlujesz pieniądzem- walutami różnych krajów. Każda waluta notowana jest do innej (najczęściej jednej z głównych walut na świecie). Nie handlujesz jednak pojedynczymi walutami, jak dolary czy euro– tylko parami walutowymi. Cena pary walutowej to kwotowanie kursów walutowych.

Pary walutowe przedstawiane są w taki sposób: EUR/PLN 4,1159

Taka cena oznacza, że jedno euro możesz kupić za 4,1159 polskich złotych.

Pierwsza waluta w parze walutowej to waluta bazowa, a druga waluta to waluta kwotowana. W przypadku pary EUR/PLN walutą bazową będzie euro, a waluta kwotowana to polski złoty.

Innymi słowy, kwotowanie określa, ile jednostek waluty kwotowanej potrzebne jest
do nabycia jednostki waluty bazowej.

Aby pojęcia waluty bazowej i kwotowanej wryły się w pamięć, zobrazujemy je przykładem. Kwotowanie pary EUR(x) / USD(y) 1.1321 (z)

(x) Waluta bazowa, przedmiot obrotu

(y) Waluta kwotowana, używamy jej do określenia wartości waluty bazowej

(z) Kwotowanie, określa nam ilość jednostek waluty kwotowanej potrzebnych do kupna jednostki waluty bazowej

Kwotowania bezpośrednie

Kwotowanie bezpośrednie to cena jednostki waluty zagranicznej za jednostkę waluty krajowej. Zobrazujmy to na przykładzie:

Jesteśmy Europejczykami, nasza waluta to euro. Kwotowanie EUR/USD 1.1321 oznaczać będzie, że za jedno euro można kupić 1.1321 dolara. Odwracając, jeśli jesteśmy z USA i patrzymy na kwotowanie EUR/USD 1.1321 jest to kwotowanie pośrednie i będzie oznaczać że za jedno euro możemy nabyć 1.1321 dolara, ale bez dodatkowych obliczeń nie mamy wiedzy ile euro można nabyć za jednostkę waluty krajowej, w tym przypadku dolara.

Kwotowanie bezpośrednie na Forex pokazuje jak wiele jednostek waluty zagranicznej można nabyć za jednostkę waluty krajowej. Jest to dość proste i użyteczne dla osób, które chcą w łatwy sposób przenieść cenę waluty zagranicznej na powszechniejszą dla nich walutę krajową.

Kwotowanie pośrednie

Kwotowanie pośrednie to dokładne przeciwieństwo kwotowania bezpośredniego. Pokazuje ilość jednostek waluty krajowej potrzebnych do kupna jednostki waluty zagranicznej.

Przykład kwotowania pośredniego. Załóżmy że jesteś z kraju europejskiego, gdzie lokalną walutą jest EUR i mamy kwotowania USD/EUR 0.89012. Oznacza to, że jeden dolar jest sprzedawany za 0.89012 euro. Jednak trzeba pamiętać, że jeśli byśmy byli amerykanami takie kwotowanie było by dla nas kwotowaniem bezpośrednim.

Kwotowanie walut może być w tym samym czasie, jednocześnie kwotowaniem pośrednim jak i bezpośrednim, jest to kwestia tylko perspektywy.Wszystko zależy od tego, która waluta jest walutą „naszą”.

Sprawdź, jak w praktyce wyglądają forex kwotowania bezpośrednie i pośrednie. Platforma demo pozwoli Ci zobaczyć na własne oczy, jak zmieniają się kwotowania Forex – EURPLN, USDPLN czy EURUSD. Zarejestruj się TUTAJ.

Price Action

Wrzesień 23, 2015Wrzesień 23, 2015 przez forex2013

Sprawność w prawidłowej ocenie sytuacji na rynku, jak również kompetencje w skutecznym przewidywaniu zachowań kursu są kluczowe dla każdego tradera forex. W Internecie można znaleźć mnóstwo „wiele obiecujących” strategii niezbędnych do odniesienia „sukcesu na forex”.

Price action jest jedną z nich, metodą opartą na klasycznej analizie technicznej, której składowymi są przede wszystkim ocena trendu za pomocą podstawowych technik: linii, dołków i szczytów, identyfikacja poziomów wsparcia i oporu oraz przyglądanie się kształtom świec japońskich.

Tak naprawdę nie jest niczym nowym, lecz poprzez otrzymanie nowego atrakcyjnego opakowania w postaci anglojęzycznej nazwy oraz liczne zabiegi marketingowe price action zyskała w ostanim czasie sporą popularność. Należy podkreślić, że metoda ta nie jest żadnym systemem tradingowym, a jedynie podejściem, które zakłada analizę rynku wyłącznie poprzez pryzmat zachowania ceny.

Trzy główne elementy price action to: trend czyli kierunek (istotny dla graczy długoterminowych), lokacja czyli wsparcia i opory(dla traderów krótkoterminowych) oraz sygnały czyli sygnały świecowe, łączenie świec.

Prosta strategia tradingowa opierająca się na założeniach price action zwierałaby się w poniższych punktach:

• Inwestujemy w zgodzie z trendem, kluczowa jest identyfikacja i uwzględnienie panującego na rynku trendu
• Wykorzystujemy poziomy wsparć i oporów (analizujemy różne interwały czasowe)
• Korzystamy z wykresów świecowych – używamy kilku formacji świecowych
• Odrzucamy niejasne sygnały, jeśli nie widzimy konkretnego sygnału powstrzymujemy się od spekulacji
• Pozycję otwieramy w oparciu o formację świecową (otwarcie na wybiciu z formacji, Stop Loss po drugiej stronie formacji)
• Zlecenie Take Profit ustawiamy w oparciu o lokalne szczyty bądź dołki

Każdy trader wraz z doświadczeniem wypracowuje swój indywidualny styl gry. W oparciu o własne przemyślenia i refleksje posługuje się poziomami wsparć i oporów, w sposób charakterystyczny dla siebie identyfikuje trendy czy korzysta z formacji świecowych. Jednym słowem tworzy własne, niepowtarzalne założenia tradingu i najczęściej przesądza o sile czyli skuteczności strategii.

Średnie kroczące – wprowadzenie

Grudzień 18, 2014 przez forex2013

Średnie kroczące należą do grupy podstawowych wskaźników analizy technicznej. Stosuje się je przede wszystkim do identyfikacji i analizy trendów oraz rozpoznawania sygnałów kupna lub sprzedaży. Przybierają formę linii nałożonej na wykres, a są to po prostu średnie wartości wcześniejszych cen wyznaczane dla danego przedziału czasu. Najczęściej używane przez traderów interwały średnich kroczących to 21, 55, 100 i 200 jednostek notowań.

Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje średnich kroczących:

Prosta średnia krocząca (ang. simple moving average, SMA) to średnia, w której każde kolejne wartości cenowe mają taką samą wagę

Wykładnicza średnia krocząca (ang. expotential moving average, EMA), alternatywa dla prostej średniej kroczącej, przykłada większą wagę do bardziej aktualnych danych cenowych. Dzięki temu wykres wykładniczej średniej kroczącej jest bardziej czuły na zmiany ceny i reaguje szybciej, niż wykres średniej prostej.

Do identyfikowania i weryfikacji trendu uznaje się regułę, że gdy wartości cenowe znajdują się powyżej linii średniej kroczącej to doświadczmy trendu wzrostowego, gdy umiejscowione są poniżej mamy do czynienia z trendem spadkowym. Średnie kroczące raczej potwierdzają zmianę trendu niż prognozują jego zmianę (nie są wskaźnikami wyprzedającymi). Praktycznym sposobem wykorzystania średnich kroczących jest połączenie dwóch lub większej liczby średnich i znalezienie przecięć linii średnich kroczących, uznawanych za sygnały-w zależności od ich kierunku- kupna lub sprzedaży.

Zakończenie trendu

Lipiec 20, 2014 przez forex2013

Trendy przybierają różną postać i różnie się kończą. Z pewnością istnieje również wiele sposobów na rozpoznanie ich zakończenia. Wiele zależy od naszego doświadczenie, intuicji i ogólnie rzecz ujmując czucia rynku. Poniżej jeden z możliwych.

Obserwujemy trend wzrostowy. Kurs pnie się do góry i osiąga coraz wyższe poziomy. W końcu dochodzi do sytuacji, w której cena przekracza poziom wyznaczony przez ostatni lokalny dołek. Takie przebicie odczytujemy jako osłabienie bieżącego trendu, chociaż wcale nie musi dojść do jego załamania. Czekamy co zdarzy się dalej, na możliwe zakończenie wzrostów. Taka zmiana i możliwe zakończenie trendu może być okazją do sprzedaży.

Sygnały zmiany lub zakończenia trendu wzrostowego:

– przełamanie linii trendu wzrostowego
-rynek nie ma siły na kontynuację wzrostu i ceny nie osiągają kolejnego szczytu
-ceny przebijają ostatni lokalny dołek

1 -cena przebija linie trendu zwyżkujacego (potwierdzeniem są często zwiększone obroty)
2 -cena przekracza ostani dołek
3 – cena nie osiąga kolejnego wyżej położonego szczytu, który potwierdzałby kontynuację trendu

Linie trendu

Czerwiec 17, 2014 przez forex2013

Linie trendu wyznaczają kierunek bieżącej tendencji kursu i są bardzo przydatnym narzędziem do analizy rynku.
Wyróżniamy (jak łatwo się domyślić) ich trzy rodzaje:

– Linie trendu wzrostowego
– Linie trendu spadkowego
– Linię trendu horyzontalnego

Konstruuje się je na podstawie lokalnych minimów i maksimów, czyli kolejnych punktów zwrotnych kierunku kształtowania się ruchu cen. Kierunek jaki przyjmują dołki i szczyty stanowi o trendzie.

– Linię trendu wzrostowego rysujemy po coraz wyższych dnach, czyli wykorzystujemy dolne punkty zwrotne, wyznaczamy linię trendu po dołkach

– Linię trendu spadkowego rysujemy po coraz niższych szczytach, czyli wykorzystujemy górne punkty zwrotne, wyznaczamy linię trendu po szczytach.

Linię trendu wyznacza się więc (upraszczając) łącząc wierzchołki z wierzchołkami, lub dołki z dołkami, po kierunku poruszania się ceny. Ruch cen nigdy nie porusza się po linii prostej, jest to raczej „seria zygzaków”. Linie trendu jako narzędzia próbują nam te ruchy rynku jak najbardziej uporządkować i wyjaśnić. Im więcej punktów da się połączyć linią, tym prawdopodobnie trend jest silniejszy, a linia trendu prawidłowo wykreślona. Narzędzia te mają wiele praktycznych zastosowań, można korzystać z nich w grze na odbicia i przełamania wszystko jak zwykle zależy od strategii.

Należy jednak pamiętać, iż są tylko narzędziami pomocniczymi, punktem wyjścia do analizy rynku, której dokonujemy my w oparciu o nasze doświadczenie i intuicję. Linia trendu jest tylko linią, a układom szczytów i dołków daleko do „czystych” książkowych schematów. To my interpretujemy, podejmujemy decyzje i działamy.

Linie wsparcia i oporu
Linia wsparcia (support line), to najprościej rzecz ujmując linia trendu kreślona „po dnach”, czyli linia poniżej której w danym czasie kurs nie spadał znacząco w danym chociaż dobijał do jej poziomu, czyli mówiąc potocznie na niej się „wspierał”, by następnie wybić się w górę. Linię oporu (resistance line) stanowi linia trendu prowadzona po „wierzchołkach”, do której kurs rósł lub dochodził, ale nie nastąpiło istotne przebicie powyżej niej.

Kanały trendowe
Jeżeli uda nam się wyznaczyć zarówno linię wsparcia o i linię oporu i biegą one przy tym mniej więcej równoległe, mamy wtedy do czynienia z kanałem trentowym i poruszającej się w nim krzywej kursu. Analogicznie w zależności od lini trendu wyróżniamy: kanał zwyżkujący, kanał spadkowy oraz kanał horyzontalny.

Kanały trendu i linie trendu można wykorzystywać do budowania prostych strategii gry.
Jeżeli na przykład masz do czynienia z trendem wzrostowym, każde odbicie od lini trendu, to dobre miejsce na zajęcie pozycji zgodnie z kierunkiem trendu.
Każde przebicie lini trendu to natomiast sygnał potencjalnej jego zmiany. W tym miejscu może nastąpić zakończenie trendu, więc wszystkie otwarte zgodnie z nim pozycje, powinny być w tym miejscu zamykane.

Trend is your friend

Kwiecień 26, 2017Maj 25, 2014 przez forex2013

Forex, w związku ze swym globalnym charakterem i dużą płynnością charakteryzuje się silnymi trendami. Trend to utrzymująca się przez pewien czas tendencja kursu do zmian w określonym kierunku. Możemy wyróżnić trzy rodzaje trendów:

● wzrostowy: lokalne minima kursu plasują się coraz wyżej, zmiana kursu zmienia się z tendencją wzrostu

● spadkowy: lokalne maksima znajdują się coraz niżej, cena spada

● boczny, horyzontalny (zwany również konsolidacją): kurs waha się w stałym zakresie, bez tendencji zwyżkowej, ani zniżkowej

Zasadniczy wpływ na zachowanie ceny mają inni uczestnicy rynku. Jeżeli na rynku panuje trend wzrostowy, oznacza to, iż duża ilość jego uczestników kupuje daną parę walutową, jeżeli mamy do czynienia z trendem spadkowym sytuacja jest odwrotna, duża liczba rynkowych graczy sprzedaje określoną parę walut.

Jeżeli liczba kupujących i sprzedających jest mniej więcej taka sama, to mamy do czynienia z trendem bocznym, czyli rynek pozostaje w stanie konsolidacji. Trend boczny pojawia się najczęściej po załamaniu się trendu wzrostowego lub spadkowego, a kończy się jak pewnie łatwo się domyślić wybiciem kursu. Przy trendzie bocznym warto być ostrożnym i uważnym, raczej nie otwierać pozycji długoterminowych, w takim momencie rynek jest bardzo mało przewidywalny.

I pamiętaj jeszcze: Nigdy nie otwieraj pozycji przeciwnie do trendu (to skuteczna recepta na utratę kapitału). Mocno uogólniając, najprostsza strategia inwestycyjna rysuje się tak: Trend rośnie zajmujemy pozycję długą , spada zajmujemy pozycję krótką, jest konsolidacja czekamy.Trend is your friend.

Nauka inwestowania na rachunku demo

Kwiecień 26, 2017Marzec 13, 2014 przez forex2013

Na temat teorii inwestowania napisano już wiele książek, powstało wiele opracowań dotyczących strategii, psychologii inwestowania czy problematyki analiz fundamentalnej i technicznej. Niewątpliwie przed wejściem na realny rynek należy znać podstawową wiedzę z tego zakresu tematycznego.

Jeśli chodzi o praktykę skupia się ona na dwóch głównych aspektach: wymiarze technicznym oraz psychologicznym (emocjonalnym). Pierwszy z nich obejmuje praktyczne zastosowanie narzędzi analiz, szeroko pojętego zarządzania ryzykiem oraz kapitałem, konstruowanie strategii oraz podejmowanie decyzji inwestycyjnych. Na tym etapie wystarczy dojście do Internetu i wykresów cenowych danego instrumentu, kartka, długopis i to właściwie wszystko. Wysoko rekomendowane jest również założenie elektronicznego rachunku demonstracyjnego.

Inwestowanie to jednak nie tylko technika – to przede wszystkim rzeczywisty kontakt z rynkiem i związana z tym dynamika naszych emocji. Pośród wielu osób związanych z forexem można spotkać przekonanie, iż dopiero prawdziwa gra umożliwia poznanie tego zagadnienia i samego siebie.

Czy konto demo jest w stanie w pełni przygotować nas do inwestowania na rynku forex?

Ponieważ zalety tych narzędzi są powszechnie znane i każdy początkujący, powinien od nich zacząć, skupimy się na potencjalnych pułapkach.

1.Emocje – rachunkom demo zarzuca się, iż nie odzwierciedlają prawdziwych rynkowych emocji. Poczucie bezpieczeństwa w braku możliwości poniesienia realnej straty finansowej, może nie uruchamiać naszych mechanizmów psychologicznych właściwych dla sytuacji stresowych, a to może mieć wpływ na nasze zachowanie i podejmowane decyzje w realnych warunkach. Często zdarza się, iż przyszły trader, który jest skuteczny na rachunku demonstracyjnym, na koncie rzeczywistym doznaje bolesnego rozczarowania.

2. Płynność– Egzekucja transakcji na rachunku rzeczywistym nie będzie tak samo płynna jak na koncie demo. Handel demo nie oddaje po prostu rzeczywistości, jeśli chodzi o kwestie związane z zawieraniem transakcji. Nawet najbardziej uznany, licencjonowany broker przegra na tym polu z rzeczywistością wirtualnego demo, nie mogąc zapewnić stuprocentowej skuteczności w przeprowadzaniu transakcji. Może zdarzyć się, iż pewne operacje, np. otwarcia pozycji czy zamknięcia zlecenia, w warunkach tak olbrzymiej płynności, mogą zwyczajnie się nie udać. Należy brać na to poprawkę i po prostu mieć tego świadomość.

3. Pieniądze- Z całą pewnością pula, którą będziesz dysponował handlując na demo, będzie dużo wyższa, niż depozyt który wpłacisz na konto brokera podczas otwierania rachunku live. Tak duże kwoty pieniędzy mogą odrealniać i skutkować wytworzeniem pewnych nie do końca dobrych przyzwyczajeń jakimi są np.: otwieranie dużych pozycji lub odczuwanie strat jako nieznaczących (wirtualne środki na koncie mogą dać fałszywe poczucie bezpieczeństwa finansowego). Dobrym rozwiązaniem w takiej sytuacji byłby dysponowanie na rachunku demo depozytem równym kapitałowi, który zdeponujesz w przyszłości na rachunku realnym. Nic nie zaszkodzi zapytać brokera o taką możliwość. Pamiętaj, że gra na demo ma przygotować Cię do handlu prawdziwymi pieniędzmi, więc postaraj się stworzyć warunki do nauki jak najbardziej zbliżone do realu. Umiejętności, które nabywasz na demo będą w przyszłości bezpośrednio przeniesione do realnej gry. Bądź więc uważny i tego pilnuj. Nie zgadzaj się na propozycje brokerów typu: ponowne zasilenie konta, po wyczerpaniu limitów itp. W przyszłości, po stracie, nikt Ci konta nie zasili, jeśli nie zrobisz tego sam.

Demo jest nieocenionym narzędziem do nauki inwestowania oraz testowania brokerskich platform transakcyjnych. Również doświadczeni traderzy mogą do niego wracać, aby sprawdzać swoje strategie lub testować brokera. Należy jednak pamiętać, iż jest to tylko symulator i właściwa gra obywa się w realu.

Typy zleceń na rynku forex

Czerwiec 26, 2014Wrzesień 14, 2013 przez forex2013

Jeżeli podchodzisz do gry na forex poważnie i jesteś doświadczonym graczem, stosujesz wypracowaną przez siebie strategię gry, a w celu jej skutecznej realizacji rutynowo korzystasz z różnych typów zleceń. Ponieważ forex, co tu dużo mówić, jest nieprzewidywalny, a sytuacja na nim zmienia się w z sekundy na sekundę, stosowanie zleceń może znacznie ograniczyć ryzyko utraty kapitału, a co za tym idzie zapewnić spokój ducha. Postaramy się pokrótce przedstawić wszystkie ich rodzaje. Nie wszystkie typy zleceń są dostępne na platformach poszczególnych brokerów, więc należy wziąć i ten aspekt pod uwagę przed wejściem we współpracę z konkretną firmą brokerską.

Zlecenia po cenie rynkowej
Są to najprostsze ze zleceń dostępne na platformach transakcyjnych rynku forex. Realizacja zlecenia po cenie rynkowej oznacza, że transakcje wykonywane są po cenie jaka aktualnie jest na rynku. Odbywa się to poprzez wydanie poleceń „kup”/”sprzedaj” z panelu platformy – wtedy zlecenia są otwierane po bieżącym kursie. Należy pamiętać, że podczas gwałtownych zmian cen np. podczas publikacji ważnych danych makroekonomicznych, nasza transakcja może zostać zrealizowana po innej cenie niż w momencie definiowania zlecenia.

Zlecenia oczekujące
Są to zlecenia (z odroczonym terminem realizacji), które zostaną aktywowane w przyszłości, przy określonych warunkach cenowych danego instrumentu. Jest to narzędzie bardzo dogodne, gdyż nikt nie jest w stanie śledzić sytuacji na rynku 24 godziny na dobę, a pamiętajmy, że rynek forex działa praktycznie non-stop. Zlecenia oczekujące pozwalają więc reagować na wydarzenia rynkowe, wtedy gdy nie ma Cię przed ekranem komputera.

Zlecenia typu take-profit
Ten typ zlecenia określa poziom, przy którym chcemy zrealizować nasz zysk. Dla pozycji krótkiej zlecenie take-profit dotyczyć będzie okupienia jej po niższym kursie, natomiast jeśli chodzi o pozycję długą, zlecenie take profit oznaczać będzie sprzedaż tej samej pozycji po wzroście ceny. Powyższe zlecenie można zdefiniować jako częściowe, wtedy zamyka jest tylko część otwartej pozycji. Zlecenia realizacji zysku jest jednym z rodzajów zleceń z limitem ceny.

Przykład:

Dla pozycji długiej dla pary EUR/USD nabytej po kursie 1.3290, zlecenie take-profit oznaczać będzie sprzedaż pozycji po wzroście kursu np. do wartości 1.3320. Jeśli dysponujesz pozycją krótką nabytą po kursie 1.3290, take-profit dotyczyć będzie odkupienia jej po spadku kursu np. do wartości 1.3265.

Zlecenia z limitem ceny
Jest to taki typ zlecenia, które w sposób automatyczny powoduje realizację transakcji, na uprzednio zdefiniowanych warunkach, w sytuacji rynkowej korzystniejszej niż w momencie składania zlecenia.
Buy limit: zlecenie kupna, cena musi być niższa od aktualnej ceny Ask
Sell limit : zlecenie sprzedaży, cena sprzedaży musi być niższa od aktualnej ceny Bid

Zlecenia typu stop-loss
Zwane są również zleceniami obronnymi i służą strategicznemu ograniczeniu ryzyka. Zapobiegają znaczącej utracie kapitału, poprzez automatyczne zamknięcie pozycji przynoszącej straty. W zleceniach ograniczających stratę poziom aktywacji umiejscowiony jest odwrotnie niż w zleceniach realizujących zyski. Dla pozycji długiej zlecenie dotyczyć będzie sprzedaży po cenie niższej niż bieżący kurs. Jeśli mamy pozycję krótką, aktywacja zlecenia oznaczać będzie kupno po cenie wyższej niż aktualna cena rynkowa instrumentu.

Zlecenia podążające (trailing stop) – tzw. stop kroczący
Ten typ zleceń zwany również zleceniami podążających stopów jest szczególnie przydatny, gdy sytuacja rozwija się po naszej myśli, czyli dysponujemy otwartą pozycją i zaczynamy liczyć zyski. Zlecenia podążające to narzędzia, które wspomagają szybkie zamknięcie pozycji przynoszących stratę i umożliwiają pozycjom zarabiającym powiększać zyski. Mechanizm ich działania polega na tym, że przy pozycji przynoszącej zysk, w razie zmiany kursu w odwrotnym kierunku, zostaje przeprowadzona transakcja. Wszystko odbywa się automatycznie. Zlecenie podążające wywodzi się z „rodziny zleceń” ograniczających straty. Jest zmodyfikowane w ten sposób, aby podążając za ruchem kursów automatycznie aktualizowało się. (Należy pamiętać, że dotyczy to tylko jednego kierunku). Jeżeli takie narzędzie wydaje Ci się przydatne, sprawdź czy jest dostępne na platformie transakcyjnej brokera, z którym chcesz podpisać umowę. (Niestety nie wszystkie firmy mają je w swojej ofercie, zawsze warto przetestować wcześniej platformę pod tym kątem na darmowym DEMO).

Przykład:

Załóżmy, że jesteś w posiadaniu pozycji długiej np. na parze USD/PLN po aktualnym kursie np. 3,1650. Powiedzmy, że ustawiłeś limit aktywacji zlecenia podążającego na 30 pipsów. Gdyby kurs obniżyłby się do poziomu 3,1620 (aktualny kurs – 30 pipsów), transakcja zostałaby zrealizowana przez system. Jeżeli kurs dla powyższej pary wzrośnie do poziomu np. 3,1710, margines aktywacji zlecenia, podąży w górę za ceną i wyniesie 3,1690. Punkt aktywacji będzie się przesuwał w górę tak długo, jak długo będzie rósł kurs. Punktem aktywacji zlecenia zawsze będzie limit ustawiony o 30 pipsów poniżej nowych maksimum. Jeżeli więc kurs kiedykolwiek obniży się o conajmniej 30 pipsów, w odniesieniu do ostatniego szczytu, zlecenie zostanie zrealizowane, a pozycja zamknięta.

Zlecenia OCO (zlecenia anulujące zlecenia)
Ten typ zlecenia składa się z pary zleceń typu stop-loss oraz take-profit. Nazwa OCO pochodzi od angielskiego wyrażenia „one cancels the other”. Stanowi najlepsze ubezpieczenie dla każdej otwartej pozycji. Pozycja pozostanie otwarta tylko do momentu, gdy zostanie spełniony jeden z ustawionych wcześniej warunków, który zrealizuje zamknięcie pozycji. W tym samym momencie drugie ze zleceń (to bez wpływu na zamknięcie pozycji) zostanie automatycznie anulowane.

Przykład:

Posiadasz pozycję krótką pary walutowej USD/PLN po kursie 3,1780. Przewidujesz, że kurs wzrośnie do poziomu 3,19oo i będzie dalej rósł, dlatego w tym punkcie zamierzasz ustawić aktywację zlecenia typu stop-loss. Jednocześnie po analizie sytuacji oceniasz, że jest możliwość, iż cena pary walutowej USD/PLN spadnie do poziomu 3,1500 i na tym kursie ustawiasz aktywację zlecenia zakupu typu take profit. W tej chwili poprzez ustawienie dwóch zleceń stworzyłeś ramy ograniczające aktualny kurs i określiłeś dopuszczalne ryzyko jakie jesteś w stanie ponieść dla tej transakcji. Jeśli kurs będzie zmieniał się w tych granicach , nie dojdzie do realizacji zlecenia. Jeśli kurs osiągnie wartość 3,1500, aktywowane zostanie zlecenie realizacji zysku i odkupisz swoje aktywa z zyskiem. Jeżeli jednak kurs najpierw wzrośnie do poziomu3,1900 uruchomione zostanie zlecenie ograniczające straty i pozycja zostanie zamknięta z przewidzianą wcześniej stratą.

Zlecenia warunkowe
Zlecenia warunkowe są zleceniami wiązanymi, które łączą w sobie kilka typów innych zleceń. Są doskonałymi narzędziami pomagającymi w handlu na forex. Dzięki nim można skonstruować konsekwentną i spójną strategię inwestycyjną, a są w szczególności przydatne wtedy, gdy nie możemy bez przerwy śledzić zmian kursu i odpowiednio na nie reagować. Zlecenia wiązane z (ang. contingent orders) nazywane są również zleceniami warunkowymi typu if/then (jeśli/to). Jeżeli konkretna transakcja, będąca pierwszym elementem zlecenia zostanie wykonana, wtedy drugi element zlecenia zostanie aktywowany.

Przykład:

Prześledźmy jak działa zlecenie warunkowe. Przyjrzyjmy się parze walutowej USD/PLN, której kurs waha się od 3,1600 do 3,2000. Załóżmy, że w tej chwili kurs oscyluje w okolicach wartości 3,1850, więc znalazł się po środku. Po analizie sytuacji rynkowej przewidujesz, że kurs urośnie, lecz na razie dalej się waha. Nie chcesz otwierać pozycji w połowie stawki, przypuszczasz nawet, że kurs przed finalnym wybiciem, może spaść, ale nie możesz obserwować rynku przez cały czas. W takiej sytuacji z pomocą przychodzą zlecenia warunkowe, które możesz wprowadzić do systemu i oddalić się spokojnie sprzed ekranu monitora.

Twoja strategia zakłada, że zarobisz na wzroście kursu pary USD/PLN, więc bierzesz pod uwagę otwarcie pozycji długiej. Uważasz, że uda Ci się kupić parę walutową w okolicach ceny 3,1610, złożysz więc zlecenie warunkowe z limitem zakupu po cenie 3,1610. Limit ten stanowić będzie Twój warunek wstępny zlecenia czyli „część if (jeśli) „. Druga część zlecenia „Then (To)” uaktywni się dopiero wtedy, gdy spełniony będzie pierwszy warunek i będziesz miał do dyspozycji otwartą pozycję. Druga część zlecenia zdefiniowana jest w formie albo zlecenia typu stop-loss albo take profit. Może też zawierać w sobie oba zlecenia jednocześnie w formie zlecenia OCO.

Skupmy się więc na naszym przykładzie. Druga część zlecenia warunkowego, może ograniczać się jedynie do zlecenia ograniczającego straty. W ten sposób ubezpieczysz swoją pozycję, na wypadek gdyby nastąpiło przełamanie linii wsparcia i kurs zaczął spadać (Twoja ocena sytuacji okazała się błędna). Ustawiasz cenę 3,1590 jako granicę, po której następuje aktywacja zlecenia minimalizacja strat. Powyższy rodzaj zlecenia warunkowego nazywa się if/then stop-loss i jeśli interesuje Cię jedynie ograniczanie strat i nie zamierzasz reagować na wzrost kursu możesz na nim poprzestać.

Możesz jednak uważać, że kurs nie będzie bez końca rosnąć i może nawet nie przekroczyć granicy 3,2000. Będziesz więc wahał się czy nie umieścić zlecenia realizującego zyski w okolicach ceny 3,1980 (zupełnie niezależnie od zlecenia stop-loss). Istnieją również gracze którzy, ograniczają się w zleceniach if/then do części take-profit, ale zupełnie nie polecamy takiego działania. Wróćmy do naszego przykładu i przyjrzyjmy się strategii, którą właśnie zdefiniowałeś poprzez zlecenie warunkowe. Jeśli jesteś posiadaczem otwartej pozycji na parze USD/PLN, nabyłeś ją po cenie 3,1610, masz zlecenie OCO po kursie 3,1590 ograniczające potencjalne straty oraz zlecenie realizujące zysk jeśli nastąpi wzrost do 3,1980.

Podsumowując, złożone przez Ciebie zlecenie warunkowe może działać tak: Gdy kurs rynkowy spadnie do poziomu 3,1610 pierwsza część zlecenia spowoduje otwarcie pozycji długiej i aktywację części drugiej zlecenia warunkowego. Jeżeli dalej wszystko potoczy się tak, jak zakładałeś kurs wzrośnie ty zarobisz- zrealizujesz zlecenie take-profit po cenie 3,1980. Jeżeli kurs zacznie dołować ograniczysz straty dzięki ustawionemu wcześniej stop-loss. Może również zdarzyć się sytuacja, że system dokonał zakupu pary walutowej i wciąż jesteś w posiadaniu otwartej pozycji, gdyż nie doszło do aktywacji drugiej części zlecenia. Kurs nie zahaczył bowiem o zdefiniowane wcześniej granice cenowe. Możesz być jednak spokojny, gdyż wiesz, że Twoja transakcja jest wciąż chroniona przez aktywne zlecenia OCO. Najbardziej niekorzystna sytuacja może zaistnieć wtedy, kiedy zakup pary walutowej nastąpił po ustawionej przez Ciebie cenie 3,1610 (zlecenie if uruchomiło się) i kurs spadał nadal. Wtedy doszło zapewne do aktywacji zlecenia stop-loss i utraty części depozytu.

Scenariuszy jak widać może być wiele, a pisze je sam rynek walutowy. Wiele jednak zależy od Ciebie, gdyż stosowanie dobrych praktyk skutecznie wpływa na ograniczenie ryzyka. Nauka języka zleceń jest niczym innym jak nauką strategii inwestycyjnych. Jak zwykle edukację forex również w tym zakresie polecamy zacząć od konta DEMO (kliknij i sprawdź)

Wykresy świecowe

Kwiecień 26, 2017Sierpień 13, 2013 przez forex2013

Wykresy świecowe są bardzo potężnymi narzędziami służącymi do przewidywania ruchów cen. Są bardzo pomocne do określania tzw. „okazji”, zwłaszcza nadchodzących momentów odwrócenia trendu i od kilku lat stają się coraz bardziej popularne wśród zachodnich inwestorów. Ten typ wykresów w skrócie zwany „świecami” powstał w Japonii dawno temu (około 300 lat temu) i tak jak wykres słupkowy dostarcza nam o wiele więcej informacji niż wykres liniowy. Aby je zrozumieć należy przyjrzeć się budowie pojedynczej świecy.

Każda ze świec składa się z korpusu (prostokąt) oraz cieni dolnego i górnego (linie pionowe). Możemy również spotkać, chociaż rzadziej świece bez żadnego lub z jednym cieniem. Cienie nazywane są często również knotami lub ogonami. Najważniejszą składową świecy jest korpus. Jest to zakres między ceną otwarcia a ceną zamknięcia dla danego przedziału czasowego. Jego długość i kolor pozwala wstępnie określić, jaka panuje sytuacja na rynku. Korpus biały informuje nas, iż cena na zamknięciu jest wyższa od kursu otwarcia (mówimy o wzrostach), czarny oczywiście odwrotnie, cena na zamknięciu jest niższa niż na otwarciu (mamy spadki). Wystarczy spojrzeć na wykres i sprawdzić, jaki kolor dominuje w danym interwale czasowym i już wiemy czy przewagę mają byki czy niedźwiedzie. Cienie obrazują nam cenę minimalną i maksymalną instrumentu w danym okresie czasu (górny –maksimum, dolny minimum).

Konstruowanie świecy japońskiej

Aby zrozumieć jak powstaje świeca, przyjrzyjmy się rysunkowi poniżej.

Wykres cenowy obrazuje zmianę kursu instrumentu finansowego w określonym czasie. Załóżmy, że jest to jedna sesja. Cena otwarcia dla tej sesji wyznaczyła nam dolny poziom korpusu świecy. Następnie cena wzrasta, aby osiągnąć maksimum, które graficznie odzwierciedla górny cień. Mniej więcej w połowie sesji cena gwałtownie spada. Minimum oznaczone jest poprzez koniec dolnego cienia. Drugą połowę i końcówkę sesji charakteryzują wzrosty. Cena zamknięcia znajduje się poniżej maksimum i stanowi górne ograniczenie korpusu świecy.

Na rysunku kolor korpusu świecy jest biały, ponieważ poziom kursu zamknięcia znajduje się powyżej kursu otwarcia (nastąpił wzrost). Świece czarne powstają w taki sam sposób, jednak w takim przypadku poziom ceny na zamknięciu, będzie umiejscowiony poniżej ceny otwarcia. Schemat powstawania świec jest analogiczny dla różnych okresów czasowych pięciominutowych, godzinnych, dniowych czy tygodniowych.

Podsumowanie
Świeca japońska jest graficzną reprezentacją ruchu cen i dostarcza nam informacji o:

– cenie otwarcia
– cenie zamknięcia
– cenie maksymalnej w danym interwale czasowym
– cenie minimalnej w danym przedziale czasowym

Wyróżniamy dwa rodzaje świec:
– wzrostowe (białe czasem zielone)
– spadkowe (czarne lub czerwone)

Świece układają się w specyficzne formacje, których interpretacja może mieć wpływ na podejmowane decyzje inwestycyjne, ale o tym innym razem. Temat jest bardzo szeroki. Polecamy zapoznać się z książką Steve’a Nisona „Świece i inne japońskie techniki analizowania wykresów”.

Poniżej przedstawiamy przykładowy wykres pochodzący z platformy WebTrader eToro. Zamiast czarno-białego oznaczenia świec, zastosowano kolory zielony dla wzrostu i czerwony dla spadku.

Aby przekonać się jak działają wykresy, polecamy otworzyć bezpłatne konta demo i samemu sprawdzić na wybranej platformie.

Wykresy słupkowe

Kwiecień 26, 2017Lipiec 9, 2013 przez forex2013

Jak już wspomnieliśmy we wcześniejszym poście istnieje wiele wykresów cenowych stosowanych w analizie technicznej. To jakiego wykresu będziemy używać jest kwestią indywidualnych preferencji. Najbardziej popularnym ze względu na swą prostotę jest wykres liniowy, szczególnie przydatny do szybkiego podglądu cen w średnim i długim terminie. Zaletą są przejrzystość i możliwość błyskawicznej oceny sytuacji rynkowej (łatwo można stwierdzić kierunek ruchu cen, jego wielkość i szybkość). Wadą tego typu wykresu jest brak informacji o zmianie ceny danego instrumentu wewnątrz danego interwału czasowego.(Ruch wewnątrz w danym przedziale może być np. być zapowiedzią zmiany dotychczasowej tendencji, co może mieć wpływ na decyzje inwestycyjne).

Zdecydowanie bogatszą w informacje wersją jest z pewnością wykres słupkowy. W przeciwieństwie do linii, słupek odzwierciedla zarówno cenę otwarcia, jak i zamknięcia. Jego nazwa pochodzi od słupka, który reprezentuje zakres zmian ceny w danym okresie. Wyróżniamy dwa rodzaje słupków: wzrostowy i spadkowy. Pozioma kreska w lewej części słupka reprezentuje cenę otwarcia (pierwsza przeprowadzona transakcja). Kreska po prawej stronie to cena zamknięcia (ostatnia zawarta transakcja). Linia pionowa określa maksymalny i minimalny poziom kursu – czyli ruch ceny w określonym przedziale czasowym.

Bezpośrednio z wykresu słupkowego można odczytać informacje na temat czterech notowań kursów:

– kursu otwarcia
– kursu maksymalnego
– kursu minimalnego
– kursu zamknięcia

Słupki na wykresach możemy spotkać często w dwóch kolorach: czerwonym i zielonym. Kolor zielony informuje nas, że kurs zamknięcia jest wyższy od kursu otwarcia. Czerwień odwrotnie – daje informacje, że cena na zamknięciu jest niższa niż na otwarciu.

Poniżej wykres słupkowy.

Powyżej wykres słupkowy na platformie MetaTrader.

Dzięki dokładnemu odwzorowaniu obszarów cenowych, w których znalazł się dany instrument, wykresy słupkowe można skutecznie stosować w analizie wszystkich rodzajów rynków finansowych i w każdym przedziale czasowym. Uformowanie słupka w danym okresie lub kombinacja słupków z różnych okresów może dużo powiedzieć o trendzie jaki panuje na rynku w określonym momencie. Analizy słupków można dokonać w oparciu formacje cenowe lub zastosować standardowe metody jak: wykreślanie linii trendów, kanałów, wsparć i oporów.

Analiza wykresów forex – wprowadzenie

Kwiecień 26, 2017Listopad 29, 2012 przez forex2013

Inwestorzy rynku forex przy podejmowaniu decyzji o kupnie lub sprzedaży określonej waluty korzystają z wykresów cenowych. Analiza wykresów w krótkich i długich przedziałach czasowych pomaga graczowi wyrobić sobie opinię na temat zachowania danej pary walutowej i obrać kierunek strategii inwestycyjnej.

Udostępniane przez brokerów platformy forex w większości przypadków oferują w standardzie dostęp do różnego typu wykresów cenowych. Gracze zdecydowani na długoterminowe działanie operują na wykresach tygodniowych, dziennych, nawet rocznych natomiast inwestorzy zakładający strategię krótkoterminowe działają na wykresach godzinnych i minutowych. Wykresy są dynamicznymi aplikacjami, z prawej strony na osi pionowej mamy najbardziej aktualną cenę, przy jej zmianie wykres przesuwa się w lewo. Na osi poziomej zazwyczaj ustawiamy zakres czasu: rok, tydzień, godzinę, minuty.

Wykresy cenowe są wykorzystywane podczas analizy technicznej, dają wgląd w zachowanie par walutowych w danych przedziałach czasowych, pomagają podjąć decyzje o zajęciu danej pozycji inwestycyjnej. Czytaj następne artykuły a dowiesz się: jak wykorzystywać wykresy cenowe przy otwieraniu pozycji i tworzeniu własnych strategii.